Blog

- Nankör dedi kendi kendine herkes nankörmüş meğer önce bunu daha sonra da acaba çok mu kötümserim diye düşündü yok yok o kötümser değildi gerçek olandı anlattığı ve söylediği bunları söylüyordu ama kendini kahrediyordu bu cümleler insanlar bu kadar kötü olamazdı halbuki rüyalarında ne kadar güzel bir dünya kurmuştu herkes mutlu herkes huzurlu ve herkes... ama öyle olmadı her zaman olduğu gibi söylenenle yapılan yada yapıldığı zannedilen yada kendiliğinden olan bir olmadı her zamanki gibi farklıydı işte onu kahreden şey asıl buydu başkalarının yapmadığı birşey için kendini suçluyor vazgeçiyor sonra dönüp tekrar suçluyordu bu aralıksız bütün boş vakitlerinde oluyordu ah…

- O günün hayatımın önemli günlerinden biri olduğunu sanki sabah kalkar kalkmaz anlamıştım.Neşeliydim,zaman geçiyordu ve ben, sevdiğim insana kavuşacağım güne yavaş yavaş yaklaşıyordum.O çok uzak bir şehirde yatılı olarak okuyordu.Benimse 6 ayım kalmıştı.6 ay sonra onun bulunduğu şehre yerleşecek ve onu tekrar görebilecektim.
Tanışalı 8 ay olmuştu,birbirimizi pek fazla tanımıyorduk.Birkaç hafta, gecelere kadar süren, uzun sohbetler beni ona aşık etmekle kalmamış,hayatımı ona adamıştım adeta.Beni unutmaması ve beni önemsemesi için saat başı çaldırıyordum.Ama ufak bir nokta kalbimi içten içe kemiriyor ve beni gün geçtikçe üzüyordu.
Ben onun arkadaşıydım.Beraber olduğumuz her dakika o bana bunu devamlı hatırlatmıştı.Ve hayatında olgunlaşıncaya kadar bir kız arkadaş istemediğini…

- Bazen tek oldugunu düşünür insan yerine kimse konulamaz kadar güvenir kendine ama acıdırki insan hayvandır ve onun için incitmek hiç beklemedigin bir anda kolaylaşır.sen küçük bir tavşan olursun oda kocaman bir ejderha ya onun olursun yada hayatını kaçarak saklanarakve korkarak geçirirsin.ben ne olmak istedigimi bilmiyorum ya teslim olup ejderhanın migdesinde geçiririm ömrümü yada korkak ve güçsüz halde sürekli kaçarım...belki yürümeyi yeniden keşfederim olsun nasıl mutlu olunursa olunsun artık kararlıyım ben mutlu olmalıyım.mutlu olacagım yer yürümeye başladıgım yere dönüşümdedir!ama korkarak ama yem olarak...

- Buz gibi bir ekranda sicak bir merhabaydin sen, en gercekten daha gercektin.
Rotasini, klavyeye dokunan parmaklarimizin çizdigi yolculukta
ayni durakta karsilastik biz .Sicacik bir merhabaydin sen buz
gibi bir ekranda .Yalnizdik ,yolu yok yalnizdik,bir sekilde yalniz.
Gerçek yasam içindeki sanalligimizdan kaçip,sanal yasamdaki
gerçeklige soyunmamis miydik cebimizdeki yalnizlik agirlasinca.
Sonra çiplakligimiza kelimelerimizi giyinmemis miydik !
Acip tum gizlerimizin onunu,istedigimizce ozgur,diledigimizce
deli,yasayamadigimizca cocuk,inandigimizca kendimiz,
nasil aktik birbirimize zaman icinde, kol bulmus nehirler gibi.
Soylenememis biriktirdiklerimizi, kirilmis umutlarimizi ,bedeli
odenmis vakitlerimizin biraktigi fermani ,yitirdiklerimizi
sormadik mi ,anlatmadik mi birbirimize güvenerek!
En gulunmeyecek seylere bile gulmedik mi cocuklar gibi bir
masalin icinde kahkahalarla ,haytaca,tum gunun ciddiligini firlatip bir kenara!
Olabildigimizce ozgur ,kirabildigimizce rahat,umursamazca katı,
tum ofkemizle,yigilan isyanlarimizin…

Insanlar istəmədən doğulurlar, təəccüb ilə yaşayırlar-təəssüf hissi ilə ölürlər.

Yalnız zaman sevginin nə qədər dəyərli olduğunu bilir.

Biz digərləri haqda özləri imkan verdiklərindən çox bilmirik və özümüz də maraqlandığımızdan az bilirik.

Gizlətmək aldatmaq demək deyil, ancaq biz aldatmaq üçün gizlədirik.

Bizim üçün ən şəxsi olan: söyənməmiş fikirlərimizdir.

Bəlkə bizim təcrübəmiz ona görə acıdır ki, biz lazım olan yerdən dişləyə bilmirik?

3 şey insanları bir-birilərinə yaxınlaşdırır: nəqliyyat, lift və növbə.

Sirr heç kimə lazım və heç kim üçün maraqlı deyilsə, bu zaman yaxşı saxlanılır.

Araq içənlər özlərində 4 keyfiyyəti birləşdirmiş olur:
1.İlk olaraq insanlar balığa bənzəyir. Bütün hərəkətləri yumşaq və sanki həssas olur.

2.Daha sonra meymuna bənzəyir-hamı ilə yersiz…

Deyirlər ən saf və yaddaşlardan silinməyən sevgi ilk sevgi olur..İllər keçir, sən ailə sahibi olursan..Amma nədənsə heç zaman uşaqlıq sevgivi yaddan çıxarmırsan ki, çıxarmırsan..Məncə bunu uşaqlıq hisslərinin saf və təmiz olması ilə əlaqələndirmək olar..Kimisi baxçada, kimisi məhlədə qonşuluqda, kimisi də məktəb parta yoldaşına aşiq olub..Amma nadir insanlar isə tələbə vaxtlarında sevgisini tapır..Çox uzatmadan mövzu barədə sualımı verəcəm və cəsarətli userlərdən açıq etirafları gözləyəcəm..

Beləliklə sualım belədir..
İlk sevginiz....Kim olub və nə zaman baş verib ?