გამიგონია ლექსს, რომ წერდნენ თურმე ლოთები
მუზად წინ ედგათ, შავი ღვინით სავსე ბოთლები
თითო სტრიქონზე, ერთ ფიალა ღვინოს შესვამდნენ
ამ დალოცვილი სითხით ალბათ ტვინს ილესავდნენ.
მუზას ღალატი არ სცოდნია იყო ულევი
ლოთებმაც შექმნეს პოეზია გამოულევი
ჩვენს სამშობლოზე, სიყვარულზე, ლამაზ ქალებზე
იმედის სხივით განათებულ ბავშვის თვალებზე.
სწორედ ამიტომ დასაგმობი არ არის ლოთი
ფხიზელს ნასვამზე მეტად უყვარს ჩხუბი და შფოთი
ღვინო მუზაა სიყვარულის არის მდინარე
ლექსიც იქმნება მის გემოდან გამომდინარე.
შუა ქლაქში ჩაძინებულს თუ ნახავთ ბოთლით
მას მათხოვარი არ უწოდოთ ლოთია-ლოთი
მიეცით ხურდა არ დაუწყოთ, ლანძღვა და გმობა
ის პოეტია დაპ ოეტად ლოთობამ შობა.
არც მეფეები არ ყოფილან ღვინოსთან მწყრალად
მათაც უყვარდათ დალეულზე ლექსი და შფოთი,
დაიმახსოვრეთ ქვეყანაზე ვერ იარსებებს
პოეზიაზე დიდი მეფე და დიდი ლოთი.
:*:*:*:*: shemogevlee sixarulo.. meccc dzaliaan momewonaa es leqsii daa gaatare chemi natqavmii:*:*
ra magaria *THUMBS UP* *THUMBS UP* *THUMBS UP* *THUMBS UP* *THUMBS UP*
gaixareeet... martlac magariaaa...