სიყვაულმა რომ დამიმონა, მიზეზი შენ ხარ,
ფრთები შემესხა და სიგიჟის სენიც რომ შემხვდა.
ლამის გონება რომ დავკარგო როდესაც გხედავ,
ხანდახან სუნთქვაც რომ არ ძალმიძს სიზმარში შემკრთალს.
სული რომ მტკივა მონატრებით,ფიქრით ვარ შენთან,
ხომ გეუბნები, სისულელის მიზეზიც შენ ხარ.
რომ ვეღარ ვხვდები რამ შემცვალა,ვეღარ ვცნობ ჩემს თავს,
გული საგულეს თუ არ რჩება,ყველგან შენ გხედავ.
რომ არ მოდიხარ,მაინც გელი,მიქარვებ სევდას,
ასე მგონია დავიბადეთ მე და შენ ერთად.
თითქოს თვით გული საერთო გვაქვს ,შენ გჩუქნი ჩემსას.
სულ მინდა შენი სიყვარული,სიცოცხლე მერქვას.
ჩემში ხომ ახლა სისხლის ნაცვლად ჩემო შენ სჩქეფხარ.
მე შენ მიყვარხარ მთელი არსებით,ყველაზე მეტად,
ჩემი ყოველი ნაკვთი გეტრფის მხოლოდ შენ,ერთხმად.
შენთვის ვარსებობ რადგან აზრი ცხოვრების შენ ხარ.
There are no comments yet.
Leave your comment, start the discussion!