Σε μαύρο πλακόστρωτο σοκάκι η ηθική περιορίζεται ενω η ανηθικότητα επιδεικνύεται προκλητικά απο την ελάχιστα ντυμένη νυχτερινή πεταλούδα.Με χρώματα που δεν απορροφούνται απο τη νύχτα , σουλατσάρει ψάχνοντας να βρεί τα χαμένα όνειρα μέσα στο κοντινό σκουπιδοτενεκέ.Σα σκουπίδια που ανακάτεψε κάποιος ρακοσυλλέκτης μοιάζουν οι βαθειές ριτίδες που στολίζουν απαίσια το μακιγιαρισμένο προσωπό της.
Δεν εχει τίποτα να πεί , εχει μονάχα να δείξει.Εχει να δείξει τα χιλιοαγγιγμένα κάλλη σε ύπουλες και μοχθηρές σκιές που ψάχνουν ν΄αγοράσουν την ηδονή σε τιμή ανυπολόγιστη.Με χωρίς πάθος , πόθο και όνειρα , η νεκρή απο ζωή πεταλούδα ανεμίζει αρωματισμένα σεντόνια ενω το φως της ημέρας σα νεκροκέρι την βρίσκει να ονειρεύεται υη ζωή που χάθηκε μέσα στις τρώγλες φθηνών ξενοδοχείων.Με σχεδόν άψυχα φτερουγίσματα πευα απο σκιά σε σκιά και απορροφά την γύρη της ηδονής σα πικρό καφέ.Το πικρό ψωμί που βγαίνει ζεστό απο τα ξαναμμένα σκέλια της , είναι η φθηνή αποζημίωση και το σερβίρει στο στόμα με την μυρωδιά της προηγούμενης νύχτας να είναι ακόμα στα σκοτεινά βαμμένα χείλη της.
Σα δράκος μέσα απο παιδικό παραμύθι ξεπροβάλλουν οι εικόνες μέσα στο μυαλό της.Ειναι οι είκονες που πλήγωσαν τη ζωή της και την έκαναν κρές πάνω σε σκουριασμένο τσιγκέλι.Τα χρόνια εχουν περάσει και το γέρικο πια κρέας υποφέρει απο την σήψη της μοναξιάς.Καθησμένη άβολα σε κουνιστή πολυθρόνα, τα πισωγυρίσματα του μυαλού είναι σφάχτης που ματώνει.Κανείς δε την θυμάται , κανείς δεν υπάρχει εξω και κανείςδε μπορεί να ταράξει την ησυχία του μυαλού της.Με το φως του δωματίου να θυμίζει άλλες εποχές,ψαχουλεύει τις λιγοστές αναμνήσεις για να τις κάνει στολίδι στη μοναξιά.
Τωρα πια περιμένει το δρεπανοφόρο εραστή για να της χαρίσει αιώνια ζωή.

Like!