Големиот поет и нобеловец Томас С.Елиот напишал:” Поетот не ја обработува убавината на светот , бидејќи правата работа е да види она што е испод убавината и грдотијата , да ја види досадата, ужасот ,славата. Поезијата наоѓа свој материјал не само со посредство на патење, него и во самото патење”А кој повеќе пател од овај народ?

Кога Платон низ љубезни , духовити и привлечни шеги го подучувал Федар за копнежот , добрината и убавината, во еден дел тој се издразил: ” Да обликот и простодушноста водат кон занес и страст, го водат благородниот можеби кон ужасно сквернавење и чувство,кое и неговата вродена убава строгост ја отфрла како инфамно , водат кон бездна, тие водат кон бездна. Нас поетите велам не водат таму , затоа што ние не сме способни да се возвишиме. Способни сме само да блудееме. “ Се прашувам дали тука лежи тајната на поетската нарација на македонскиот народ. Па скоро секоја наша народна песна е полна со лирско- елегиска копнежливост и тага и со едно сонување и блудеење. Можеби тука лежи и тајната што една мала нација е расадник на еден толкав број ценети поети. Можеби поезијата ни е придружени доделен дел и “просветление” од Творецот, како дел на нашето постоење ,суштествување и опстојување. Дали тоа избликнува точно од начинот на нашето битисување низ вековите, во една состојба испод убавината и грдотијата ,придружник на досадата ужасот и славата, сквернавењето на чувствата, благородноста, простодушноста и занесот и стално вперен поглед кон бездната и нашето вечно сонување и блудеење.
Се повеќе сум убеден дека нема поавтентично и поприродно место за поетска експресија и изразување на земјинава топка од Македонија и Струга , зашто ние судбински сме врзани со поезијата како есенција на нашето битисување.Но се прашувам дали тоа е корисна доблест и прагматичнност во остварување на вистинските вредности на нашето практично опстојување. Старите филозофи тврделе дека поетите даваат духовност и убавина на животот , но воопшто не се погодни за водење и раководење на државите.А си поставувам уште едно прашање: Имавме ли ние, во сите ови влади, преголем број членови со “поетска душа”, па што ни тргна вака , па повеќе со чувства ,отколку со прагма ја организиравме и водевме државата во тек на овием 20 години? А тоа во политиката и водење на држава ти било негативна доблест и особина.

Like! 4