nat-k-nat's blog

პიტნის წვეთებს ვაგროვებ პატარა თიხის ფიალაში
ერთი ორი სამი ,წკაპ წკუპ
არომატი დატრიალდა ჰაერში, ცხრა , ათი....
რამდენი წვეთი უნდა იყოს ოცდა ???? ოცდა-ათი?
ამერია სათვალავი.
რატომ მაინც და მაინც ოცდა-ათი?
იქნებ ძალიან მაღალი და წვრილი ვარ.იქნებ ძალიან დაბალი და მრგვალი. ოთხკუთხედიც ხომ შეიძლება ვიყო ანდაც სამკუთხედი--წვეტიანი.
ნუთუ უგულოებისთვისაც იმდენივე წვეთია საჭირო რამდენიც გულიანებისათვის.
აფსსსსურდ...აფსოლიტური სურდი . (ალბათ ასე იწერება სრულდ )
რაღაც სხვა ფორმულაა მოსაძებნი. რაღაც არა-- ჩვეულებრივი...
პიტნას ერთი მშვენიერი ბიძაშვილი ჰყავს სურნელოვანი მელისსა. შესანიშნავ თვისებებს ატარებს მელისა. ამშვიდებს, აწყნარებს ,აიმედებს გულს და თანაც ლამაზია ,რატომ დაურქმევიათ მელისა ?ალბათ მელაკუდებს უყვართ. ( ვბოდიალობ აშკარად )
ვუბრუნდები ისევ პიტნის წვეთებს. ერთი ორი სამი წკაპ წკაპ მელისაც ხომ არ შევურიო?
ვეძებ თაროებზე,…

ერთ მოხუცთან მივიდა ახლაგაზრდა და უთხრა:
– თქვენ ყოველთვის კარგ ხასიათზე ხართ, არასდროს არ ბრაზობთ. მასწავლეთ როგორ გავხდე მეც ასეთი.
მოხუცი დათანხმდა და თხოვა მას მოეტანა კარტოფილი და გამჭვირვალე პაკეტი.
– როცა ვინმეზე გაბრაზდები ან განაწყენდები, აიღე ეს კარტოფილი, ერთ მხარეზე დააწერე შენი სახელი, ხოლო მეორე მხარეს იმ ადამიანის სახელი, ვისთანაც კონფლიქტი მოგივიდა და შემდეგ ჩადე ის პაკეტში.
– სულ ეს არის? – იკითხა ახალგაზრდამ გაოცებით.
– არა, – უპასუხა მოხუცმა. – შენ ეს პაკეტი სულ თან უნდა ატარო და ყოველთვის, როცა ვინმეზე გაბრაზდები, მასში ახალი კარტოფილი უნდა ჩაამატო.
ახალგაზრდა დათანხმდა.
გავიდა დრო. პაკეტი თითქმის გაივსო და დამძიმდა. მისი ტარება უკვე არ იყო მოსახერხებელი, თანაც იმ კარტოფილმა,…