'...ჩვენ, ადამიანები, წარმოვადგენთ ბუნებასა და ისტორიას ერთდროულად. ჩვენი ბუნება ცხადდება მემკვიდრეობითობაში, ჩვენი ისტორია – ტრადიციაში... ჩვენ, ადამიანები, წარმოვადგენთ ბუნებასა და ისტორიას ერთდროულად. ჩვენი ბუნება ცხადდება მემკვიდრეობითობაში, ჩვენი ისტორია – ტრადიციაში. სტაბილურობა მემკვიდრეობითობისა, რომლის ძალითაც ჩვენ როგორც ბუნებრივი არსებები არ ვიცვლებით ათასწლეულების განმავლობაში, უპირისპირდება ჩვენივე ტრადიციის არამდგრადობას: ცნობიერება შეიძლება გაქრეს , და არ არსებობს საუკუნეეთა შორის ისეთი სულიერი ფასეულობები, რომელთაც ჩვენ საიმედოდ ვფლობთ.
ისტორიული პროცესი შეიძლება შეწყდეს, თუ ჩვენ დავივიწყებთ იმას, რასაც მივაღწიეთ, ან თუ ისტორიის განმავლობაში ჩვენს მიერ მიღწეული გაქრება ჩვენი ცხოვრებიდან...
...როდესაც ყოველდღიურობა ემიჯნება ტრადიციას, იკარგება ისტორიულად ჩამოყალიბებული ეთოსი, ცხოვრების ჩვეული ფორმები იშლება და ისადგურებს სრული გაურკვევლობა. ატომიზებული ადამიანი იქცევა არაისტორიულად ჩამოყალიბებული ცხოვრების შემთხვევით მასსად...
...სხვა სიტყვებით, არა მემკვიდრეობითობა, არამედ ტრადიცია გვაქცევს ჩვენ ადამიანებად...'
(თავისუფალი თარგმანი რუსულიდან)
რა დროს ლექსიაო?მოუკვდა პატრონი,
ხმლით შემოვარდნილა ერეკლე ბატონი...
ამას მოჰყოლია,ვაჰ,დრონი,ვაჰ დრონი...
ჩემო თვალნათელო,ჩემო სანატრელო,
ოდესმე დიდი ყოფილა საქართველოო!
და კიდევ:რა ძნელია რუსთაველო,მეტეხო და დიღმის ველო..
მიდიოდე და ფიქრობდე-ეს არ არის საქართველოოოოო!
აქ ვირტუალური საქართველოა!!
გაიხარეთ,თქვენ მაინც დაგვაფიქრეთ...................*)(
თქვენი კომენტარი იმდენად ლამაზია, რომ რამის დამატებას აზრი ეკარგება. გმადლობთ!